Kategorie-Archiv:Allgemein

Hoscakal 2015

Sevgili Ziyaretciler,

umarim güzel bir 2015 yili gecirmissinizdir. Tabiki hayat sürprizlerle dolu, hayat hep güzel gecmiyor, hep bir mücadele, arada bir alcaliyoruz, sonra yükseliyoruz, bazen ruhumuz daraliyor, nasil yol alacagimizi düsünürken, bir bakmisiz ki yol düzlük, rahat rahat devam ediyoruz. Böyle günlerde yanimizda bize destek olan insanlarin bizim icin ne kadar degerli oldugunu anliyoruz.

Uzun lafin kisasi, yeni yila, sevdiklerinizle beraber saglikli, mutlu mutlu, huzurlu, baris icinde girmenizi dilerim. Sevdiklerinizin kiymetini bilin, onlara sevginizi göstermekten korkmayin. Hayatimizda en önemli sey ailemizdir, annemiz, babamiz, esimiz ve cocuklarimiz, kardeslerimiz, yegenlerimiz, kuzenlerimiz ve güven duydugumuz, dertlestigimiz, iyi ve kötü günümüzde yanimizda olan dostlarimizdir. Onlari sevelim, sevdigimizi gösterelim, kirdiysak, özür dileyelim.

2016 yili hepimize baris, mutluluk ve saglik getirsin, özlemler son bulsun.

Sevgiyle kalin,

Tülin

2012_IstiklalCad

Istiklal Caddesi 2012

Hayata Dair Hissettiklerim

 

Hayata Dair Hissettiklerim

Sayin ziyaretciler, sevgili arkadaslar,

sayfami uzun zamandan beri bosladigimi biliyorum ve bunun icin de gercekten cok üzgünüm. Recelci blog’umla bir takim sorunlarim yüzünden fazla ilgilenemedim, fakat beni sasirtan, benim sayfamla fazla ilgilenemememe ragmen, ziyaretci sayisinin tam aksine artmasi.

Hayatimda benim elimde olmayan sebeplerden dolayi cereyan eden bir takim olaylarin akibetinde, kendime yeni bir yol cizmeye ugrasiyorum. Bunlardan birisi yaklasik bir seneden beri haftada üc veya bes kere gittigim spor stüdyosu. Sporun müptelasi oldugumu söylesem yalan olmaz. Bunun disinda hayatima sanatsal alandada yenilikler sunmaya ugrasiyorum, bir müzik enstrümani ögrenmek gibi yada insallah bir sanat yada halk müzigi toplulugunda yer almak gibi, cünki sarki söylemeyi cok seviyorum ve bana cok iyi geliyor, ayrica spor yaptigimdan beri sesim o kadar acildiki, opera bile söyleyebilirim dermisim ;).

Insallah yakinda tekrar Recelci Blog’umda bulusmak dilegiyle.., bana, yani blog’uma gösterdiginiz ilgi ve anlayis icin cok tesekkür eder ve sayfami her ziyaret edisinizde bana yasattiginiz paha bicilmez sevincimin daim olmasini dilerken,  saglikli ve huzurlu bir 2012 gecirmemizi dilerim.

Yakinda görüsmek dilegiyle, sevgiyle kalin,

Tülin

 

Balik & Ekmek 2010

Sözümü tuttum ve yapmak istedigimi gerceklestirdim. Istanbul’a aksam saatinde vardigim icin ve ucakta THY’nin yolcularina yaptigi yemek servisi ile karnimi tika basa doyurdugum icin, balik ekmegi ertesi gün yemege karar verdim. Bir tane degil iki tane birden yedim. Ikinciyi aslinda yemeyecektim fakat benimle gelen akrabalarimin israri ile bir de gözümün acligi ile sonunda ikinciyi de yemege karar verdim. Bir de yaninda salgam suyu ictim.

Balik & Ekmek 2010 Eylül, Eminönü, Istanbul

Balik ekmek yerken insanlari balikci teknesinin etrafinda toplanan kuslara benzettim. Bu sefer balik ekmek yenen yerlere tabureler ve ufak masalar konulmus. Masalarin basinda bekleyen bir iki kisi vardi. Herhangi bir masa bosaldiginda hemen ayakta bekleyenlere yer gösteriyorlardi. Istanbul iste, büyük bir gürültü icinde balik-ekmek yedik.  Bir yanda insanlari cagiran balikcilar, motorlu deniz araclarinin motor sesleri, martilarin cikarttigi sesler, ezan sesi, Eminönü otobüs duragina gelen ya da kalkan otobüs sesleri, kosusturan insanlar, arabalar ve korna sesleri, hepsinin sesleri birbirine karismisti. Bense bütün saat bir tek sey düsündüm. Burdayim iste, kanimla canimla bu an burada dikiliyorum. Ama simdi ben cok mutluyum. Gittim canim ailemi ziyaret ettim. Onlarla dolu dolu vakit gecirdim, bol bol enerji topladim. En kötüsü de cok yedim ve kilo aldim. Nedense ben Türkiye’ye gidince midem ile beynim birbirine küsüyorlar ve olan bana oluyor 🙂 Midem fazlasiyla yedigim halde beynime bir haber göndermiyor, yeter ben doldum artik diye 😉 Bir de fazlasiyla ilgi görünce insan biraz simariyor ister istemez. Iyiki varlar, onlari cok seviyorum. Allahim ne beni ne baskasini ailesinden ayirmasin.

Dönüsümüze bir gün kala da, yillar sonra esimin Galata Köprüsünde balik yemege gitme sözünü gerceklestirdik. Gitmeyen varsa tavsiye ederim. Fiyatlar uygun ve servis de iyi. Biz aksam saatinde gittik ve oturdugumuz yerden bogazi da seyrettik. Bogaz köprüsünde yanan renkli isiklarin esliginde baligimizi afiyetle yedik.

Galata Köprüsünde Balik Ziyafeti

Karisik Salatamiz

Galata Köprüsünün altindaki Balik Lokantalari

Balikcilarin oldugu yerden Eminönü Yeni Cami’ye bakis

Misir Carsisindan Galata Köprüsü üzerinden Karaköy istikametine bakis.

Döndügüm henüz bir kac gün oldu ve buradaki hayatima bir türlü ayak uyduramadim. Bu da tabiki benim bloguma bir seyler eklememe engel oluyor. Lütfen beni anlayin. Ama daha ilave etmek istedigim seyler var. Yakinda gene yazismak üzere sevgiyle kalin.

Balik Ekmek

Istanbul, Eminönü ve ekmek arasi balik satan balikcilar.

Eski bir resim bu, 2005 Mart. Taptaze francali bir ekmek, icinde mis gibi kokan kizarmis bir balik ve yaninda hem sogan hem de limon.

Otobüsle Eminönü’ne gelirken aniden bastiran saganak yagmura yakalanmistik. Otobüsten indigimizde hala yagmur yagiyordu. Yanimizda semsiyemiz yoktu. Herkes otobüs duraklarinin altina siginmisti. Halimize hem gülmüstük hem de bir oturup da suracikta bir balik-ekmek yiyemiyecegiz diye biraz üzülmüstük. Oraya Annem, Babam, kizim ve ben gitmistik. Allahtan yagmur uzun sürmemisti ve ardindan günes acmisti. O gün burada yedigim balik.ekmek ömrümde yedigim en güzel balik ekmekti. Iste bunu tekrarlamaya karar verdim. Iki senedir görmedigim Ailemi ve Istanbul’u cok özledim. Bir kac günlügüne ailemi ziyaret etmeye karar verdim.

Bu süre icinde beni unutmayin. Sayfami ziyaret etmeye devam edin ve hatta bana yorumlarinizi yazin. Sizin ziyaretleriniz ve sizden alacagim yorumlar beni cok mutlu edecektir 🙂

Sevgiyle kalin.